هر چند آموزش‌های هنری در جهان سابقه‌ا‌‌ی دیرینه دارد. اما تا پیش از قرن بیستم این نوع دیرینه فقط برای کودکان طبقه­‌ا­ی خاص مانند

توانگران اقتصادی و سیاسی ارائه می­‌شد و کودکان علاقه‌مند از سایر طبقات اجتماعی به سختی

و از طریق شاگردی به فراگیری آموزش‌های هنری می­‌پرداختند.

به عبارتی آموزش عمومی هنر از قرن هجدهم میلادی مورد توجه قرار گرفت.

می­‌توان گفت که آغازگر این حرکت بنجامین فرانکلین بود که در سال ۱۷۴۹ از گنجاندن درس هنر در برنامه‌‌های درسی مدارس دفاع کرد.