دانلود تحقیق ورزش تنیس

تا آنجاکه شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد.

اما ارائه جدی این ورزش در سال ۱۸۷۲ میلادی بود که سرگرد هاری جم

این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد .

در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت .

در سال ۱۸۷۷میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی

در زمینهای تنیس “باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند” ویمبلدون  برگزار گردید،

محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.

مسابقات ویمبلدون در سال ۱۸۷۷، یو اس او پن در سال ۱۸۸۱ ، دیویس کاپ ۱۸۹۹ و

اوپن استرالیادر سال ۱۹۰۵ و اپن فرانسه ۱۹۱۸شروع به فعالیت کردند.

هنگامی که تنیس شروع به رشد سریع کرد

و جهان را فرا گرفت و طبیعتا اتحادیه های ملی شروع به هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند .

در سال ۱۹۱۱ نیاز به وجود یک فدراسیون بین المللی تنیس، احساس شد .

امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست

ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد ( دبیر اتحادیه تنیس سوئیس ) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) اعطا شد .

دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ( ۱۹ مارچ ۱۹۱۱) شرکت کردند .

که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین المللی) در آن شکل گرفت ، این کشور ها عبارتند از :

استرالیا (استرالیا و نیوز یلند) –اسپانیا-اتریش –بلژیک-آلمان -افریقای جنوبی-دانمارک -فرانسه -بریتانیای کبیر -هلند -روسیه -سوئیس -سوئد

نتایج اولین نشست بدین صورت بود که ، زبان رسمی فرانسوی باشد

با ترجمه انگلیسی و مقر فدراسیون دور از پاریس باشد. ( سوئیس مقر فدراسیون بین المللی انتخاب گردید) .

دبیرهای فدراسیون : آقای ه . ا. سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و اقای ر. گالای ( رئیس فدراسیون تنیس فرانسه ) رئیس فدراسیون : اقای دکتر ه . او . بهرنس

همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی ( قهرمانی روی چمن ) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهدا گردید .

۱۷ ماه بعد از تشکیل فدراسیون ، جنگ جهانی اول همه چیز را بهم ریخت و یکبار دیگر تمام فعالیتهای در سال ۱۹۱۹ از سر گرفته شد .

ITLF  بعد از جنگ جهانی اول فقط با ۱۰ کشور عضو گرچه ، از خرابی جنگ رنج می برد

کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذیل بترتیب پیش آمد.

۱۹۲۲- هیئت بین المللی قوانین توسط مشاور کمیته  “کمیته مدیریت” ،

برای پایان بخشیدن به مشکلاتی که فدراسیون بین المللی داشت ،

تاسیس گردید. و همچنین برای تغییر قوانین بازیها حق اختصاصی پیدا کرد .

۱۹۲۳- ۱۶ مارچ در نشست اصلی سالیانه در پاریس، قرار گردید “قوانین تنیس” عمومی شود

و از اول ژانویه سال ۱۹۲۴ ، ایالت متحده ، یکی از اعضاء رسمی این فدراسیون پذیرفته شد .

نام مسابقات قهرمانی جهان بر داشته شد و یک زیر مجموعه جدیدی از مسابقات قهرمانی بوجود آمد

که قرار شد مسابقات در بریتانیای کبیر ، فرانسه ، ایالات متحده و استرالیا برگزار گردد.

۱۹۲۴- ILTF بطور رسمی سازماندهی و کنترل مسابقات تنیس را در سراسر جهان به عهده گرفت .

۱۹۳۳ – کمیته مدیریت از  “مشاور کمیته” جدا شد و بصورت رای گیری رئیس فدراسیون تعیین گردید .

اصطلاح گراند اسلم در همین سال بوجود آمد . ( ازاین اصطلاح برای توصیف و ضعیتی استفاده می شود

که در آن بازیکن موفق شود هر چهار مسابقه اصلی رادر یک سال ببرد )

اصطلاح گراند اسلم را اولین بار جان کایرن اهل نیویورک در باره بازیکن استرالیایی ( جک کرافورد ) به کار برد.

او در سال ۱۹۳۳ کوشید تا هر چهار مسابقه را ببرد. ولی گراند اسلم واقعی را اولین بار ( دانلد باج) امریکایی در سال ۱۹۳۸به دست آورد .

چهار بازیکن دیگر هم فاتح گراند اسلم شدند .

“آقایان” ( کانالی )۱۹۵۳، ( راد لیور) ۱۹۶۲ به عنوان آماتور و در سال ۱۹۶۹به عنوان حرفه ای و  ” بانوان” ( مارگرت کورت) ۱۹۷۱ و ( اشتفی گراف ) ۱۹۸۸

۱۹۳۴- کمیته مخصوص برای بحث در مورد تفاوت حرفه ای بودن و آماتور بودن و تعیین قابلیت هزینه ادعا شده بازی آماتورها برای بیش از ۸ هفته تشکیل گردید .

( ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد.

پیش ازاین درفاصله سالهای (۱۳۱۵-۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی

به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت .

ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید.

گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت

و اولین مسابقه تنیس بین تیمهای آبادان و تهران به سالهای ۱۳۱۷-۱۳۲۰بر می گردد.

پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال ۱۳۲۲ جریان داشت

که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .

از سال ۱۳۲۲-۱۳۳۲مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.)

۱۹۳۹- جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به ۵۹ کشور افزایش پیداکرد.

درحین جنگ جهانی دوم بدلیل خرابیهایی که در فرانسه اتفاق افتاده بود

و حمله به سوئیس (مقر ابتدائی ILTF) به بریتانیا انتقال پیدا کرد. از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.

۱۹۴۶- ۵ جولای – اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید.

۲۳ کشور باملیتهای گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند.

با گذشت چند سال ملیتهایی که عضویت خود را به علت سیاستهای جهانی لغو کرده بودند

با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون در آمدند مانند: آلمان غربی – آلمان شرقی -چین – تایوان- آفریقای جنوبی

۱۹۴۸- اولین گزارش از “کمیته بین المللی توپ” بدست آمد که ملزم می کرد

که توپهای لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند .

این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید یک طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپهای خودشان بدهند

که توپها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تستها در حین بازی به عمل آید .

۱۹۵۱- اولین استراحت قانون ۸ هفته ای ( قانون آماتورها) برای ۲۱۰روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند

۱۹۵۸- ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تاهمین سال اصرار فراوان داشت

زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها میدانست.