دانلود تحقیق انواع سبک های رهبری در ورزش با رویکرد مهارت های مربیگری در تیم های ورزشی

رهبریو مربیگری در تیم‌های ورزشی

به ­طور کلی، یک رهبر، مدیر و مربی می­تواند از سبک­های مختلف رهبری استفاده کند.

سبک رهبری راهی است که یک رهبر به طور مشخص برای کمک به گروه انتخاب می‌کند،

تا وظایف محول شده را انجام دهد و در ضمن آن نیازهای گروه بر آورده شود (مارتنز، ۱۳۸۵).

به عبارتی، سبک رهبری عبارت است از الگوهای رفتاری دائمی و مستمری

که افراد در هنگام کار با دیگران از آن استفاده می­نمایند و توسط افراد درک می­شوند (مقیمی، ۱۳۷۷).

عاملی که سبک رهبری را تحت تأثیر قرار می­دهد،

شیوه نگرش رهبر نسبت به نقش خود و کارکنان است.

بیشتر رهبران، دارای سبکی هستند که با ویژگی­های خودشان انطباق دارد،

یا برایشان سهل­تر است و فقط معدودی از رهبران،

می­توانند سبک خود را با شرایط و افراد گوناگون منطبق سازند (رضائیان، ۱۳۸۳ ).

درحالی‌که برخی از پژوهشگران مانند بلیک،

موتون و مک گریگور بر این باورند که بهترین سبک رهبری وجود دارد، سبکی که بهره­وری،

رضایت خاطر، رشد و بهبود را در تمام وضعیت­ها به حداکثر برساند.

ولی بیشتر پژوهش­های چند دهه­ی گذشته به روشنی از این موضوع حمایت می­کند که بهترین سبک رهبری وجود ندارد.

رهبران موفق و اثربخش می­توانند سبک خود را با شرایط و وضعیت­های مختلف وفق بدهند.

از نظر پژوهشگران برجسته رهبری،

اثر­بخش­ترین رهبران، به اندازه­ای در رفتار خود انعطاف و تنوع دارند

که به آنان در انطباق سبکشان با تقاضاهای متغیر و متضاد یاری می­دهد (رضائیان، ۱۳۸۵).

وظیفه مربیان آموزش، راهنمایی و انگیزش بازیکنان در راستای دستیابی به اهداف است.

آن‌ها توانایی شگرفی برای انتقال شور و هیجان خود به دیگران دارند و همیشه در کنار بازیکنان و در بازی هستند.

یک مربی بر تیم فرمان نمی­راند بلکه هدایتش می‌کند. او مسیر را تدوین می­کند،

جهت می­دهد و فضای اجتماعی و روانی تیم را توسعه می‌بخشد (ویلیامز، ۲۰۰۷) .