کنفیگوراسیون R و S

بهترین هارا ارزان ازما بخرید

کنفیگوراسیون R و S

Configuration

آرایش اتمها که مشخص کننده ایزومر فضایی ویژه‌ای است کنفیگوراسیون نامیده می‌شود…
با استفاده از آزمایش قابلیت انطباق نتیجه می‌گیریم که مثلاً دو ایزومر فضایی

برای بوتیل کلرید نوع دوم وجود دارد؛ این کنفیگوراسیونها I و II هستند.

اجازه دهید بگوئیم با روشهایی که بعداً مورد مطالعه قرار خواهند گرفت،

در آزمایشگاه نمونه‌هایی از دو ترکیب با فرمولC_۲H_۵ CHlCH_۳را به دست آورده‌ایم.

می‌دانیم که یکی از آنها صفحه نورپلاریزه را به طرف راست و دیگری آن را به سمت چپ می‌چرخاند؛

ما آنها را در دو شیشه قرار داده و یکی از آنها را با برچسب (+)- بوتیل کلرید

نوع دوم «و دیگری با (-)- بوتیل کلرید نوع دوم» مشخص می‌نمائیم.

دو مدل برای نمایش دو کنفیگوراسیون از این کلرید ساخته‌ایم و دو ترکیب

ایزومری با فرمول مناسب نیز جداسازی نموده‌ایم. حال این سئوال پیش می‌آید

که هر ایزومر دارای چه کنفیگوراسیونی می‌باشد؟ آیا ایزومر(+) دارای کنفیگوراسیون I است یا II؟

چگونه می‌توان فهمید که کدام یک از فرمولهای ساختمانی I یا II را بر روی برچسب کدام شیشه باید نوشت؟

یعنی باید گفت چگونه کنفیگوراسیون را مشخص می‌نمائیم؟

تا سال ۱۹۵۱ سئوال مربوط به کنفیگوراسیون هر ترکیب فعال نوری را نمی‌توانستیم به مفهوم مطلق پاسخ دهیم.

اما در این سال جی.ام. بیژوت- مدیر برجسته آزمایشگاه وانت هوف در دانشگاه اوترخت – گزارش نمود

که با استفاده از نوع ویژه‌ای از تجزیه با اشعه X (روش پراکندگی غیر معمولی)

آرایش فضایی واقعی اتمهای یک ترکیب فعال نوری را تعیین کرده است.

ترکیب مذکور، نمک(+)- تاتاریک اسید بود، همان اسیدی که ۱۰۰ سال پیش پاستور را به کشف ایزومری نوری هدایت نمود.

ادامه مطلب