مقاله و تحقیق در رابطه با دیدگاه های سیستمی

تحوّل در سازمان دغدغه ای است که مدیران عالی سازمان برای هماهنگ کردن

سطح توانایی ها و باورها با اجتماع، به ویژه با بازار در عرصه رقابت به آن نیاز دارند؛

فرایندی که نوعی ساختاردهی موازی با اجتماع (محیط) و پویش اندیشه است

که در بیش تر مواقع، از آن به عنوان یک فرایند برنامه ریزی شده نام برده اند.

این موضوع در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ مطرح شده است.

در واقع، تحوّل در سازمان، تغییر در نگرش ها برای بهبود عملکرد افراد در سازمان است.

به همین دلیل، در این فرایند تأکید بر فرهنگ، ارزش، باور و دانسته های افراد بشر است.

«جای بسی تأسف است که هنگام بررسی چنین مسأله ای ما فورا به سراغ اجزا و

پدیده های جهان عینی، آن هم در قلمرو محدود، رفته و تکلیف آن را روشن می کنیم،

در صورتی که با این روش، جز یک قطب جهان بینی را در نظر نگرفته ایم و قطب دیگر آن را،

که اگر اساسی تر از قطب عینی نباشد کم تر از آن نیست، نادیده می گیریم و آن حقیقتی به نام “من” درون انسان هاست.»^(۱)

تحوّل در سازمان یا با قدرت به منظور تقویت ارزش موجود ایجاد می شود که در واقع،

می توان آن را «تقویت کننده و ساختاردهنده بنیادگرایی» نامید و یا در جهت حذف یک باور ناکارامد

برای تثبیت ارزشی دیگر ایجاد می گردد که در حوزه اندیشه مدیران عالی است و می توان آن را «ساختارشکنی بنیادگرایی» نامید.