روانشناسی محیطی شهر دوستدار کودک

چکیده

تحقیق در حوزه شهرهای دوستدار کودک به ویژه در اروپا از سال ۱۹۸۰ به بعد مورد توجه قرار گرفته است.

صطلاحی که چندی است از زبان طراحان و برنامه ریزان شهری می شنویم.

شهر دوستدار کودک (CFC)به وجود وضعیت ،

امکانات و ویژگی هایی که در یک برنامه یا محیط بر مبنای حقوق و نیازهای کودک دلالت دارد.

امکاناتی نظیر پارک و فضای سبز…… با افزایش جمعیت و موج شهرنشینی،

کودکان در تحولات مدرن شهری نادیده گرفته می شوند

و لزوم توجه به آنها بیش از پیش احساس می شود.

هدف عمده این تحقیقات در راستای تخصیص حق شهروندی به بچه ها و رسیدگی به خواسته ها

و نیازها آنها بوده است. پروژه های شهر دوستدار کودک به طور عمده ایجاد فرصتی برای کودکان

در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامونشان است.

روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و بررسی میدانی  است.

با استفاده از متدولوژی گروه- بحث و روش مشارکتی، نظرات و نقاشی های کودکان

در ارتباط با وضعیت شهر مورد علاقه شان مورد بررسی قرار می گیرد.

شهری امن برای زندگی و شهری سبز برای نفس کشیدن.

کلید واژه : شهر ، کودک ، شهر کودک ، شهر دوستدار کودک

مقدمه

برنامه ریزی شهری هنگامی به معنای واقعی به اهداف شهر مطلوب نایل می شود

که خواسته ها و نیازهای تمام شهروندان با توجه به اقتضای سنی مورد توجه قرار می گیرد.

در این راستا ، کودکان هم به عنوان یکی از مهمترین اقشارجامعه می بایست در برنامه ریزی شهری هرچه بیشتر دخیل باشند.

طی سالهای اخیر در زمینه شهرهای دوستدار کودک تحقیقات متنوعی در سطح دنیا و ایران انجام  شده است

با این وجود به علت عدم اجرای شاخص های مورد انتظار هنوز در کل دنیا

شهرهای اندکی به حدمطلوب نزدیک شده اند.مشارکت دادن

کودکان در ایجاد محیط ساخته شده اطرافشان در نتیجه تحلیل نظراتشان بیشتر

مد نظر برنامه ریزان شهری قرار گیرد.هدف از این مقاله ایجاد طرحی برای نحوه

مدیریت و حکم رانی خوب که مستلزم تخصیص فرصت به کودکان برای تصمیم گیری است.