مقاله در رابطه با معرفت شناسی عرفانی

چکیده‌

این‌ مقاله‌ درصدد است‌ پس‌ از بیان‌ رویکردها درباره‌ فاعل‌شناسی‌ و واقعیت‌ عالم‌

و امکان‌ معرفت‌ و تفاوت‌ معرفت‌ و علم، به‌ مهم‌ترین‌ مباحث‌ معرفت‌شناسی‌ عرفانی‌ بپردازد؛

از این‌رو به‌ مباحثی‌ چون‌ تعریف‌ معرفت‌شناسی‌ عرفان‌ که‌ نوعی‌ شناخت‌ شهودی‌ و وجدانی‌ است،

از دیدگاه‌ قرآن‌ و سنت‌ و نیز از منظر عارفان‌ اشاره‌ و نیز مبرهن‌ شده‌ است‌ که‌ «قلب‌ و دل»

یگانه‌ترین‌ ابزار معرفت‌شهودی‌ و عرفانی‌ به‌ شمار می‌رود و به‌ سبب‌ عللی‌ که‌ در متن‌ آمده، این‌ نوع‌ معرفت‌ نیز در بعضی‌ مواقع‌ از آفت‌ خطا مصون‌ نبوده‌ است؛

از این‌رو باید برای‌ تشخیص‌ شهود معصوم‌ از خطا، ملاک‌ها و معیارهایی‌ ارائه‌ شود؛ بدین‌ جهت‌ در سیر بحث،

به‌ اتحاد معرفت‌ عرفانی‌ و شناخت‌ عقلی‌ با توجه‌ به‌ جایگاهی‌ که‌ عقل‌ خالص‌ در برابر عقل‌ مشوب‌ نزد اهل‌ معرفت‌ دارد، اشاره‌ شده‌ است.

در ضمن، به‌ مراتب‌ و درجات‌ معرفت‌ عرفانی، مانند مکاشفه، محاضره، و مشاهده‌ که‌ به‌ نوعی‌ به‌ مراتب‌ مقام‌ حضور اشاره‌ دارد، پرداخته‌ شده‌ و از مباحث‌ مهمی‌ که‌ مدنظر قرار گرفته، چگونگی‌ رهیافت‌ و دستیابی‌ به‌ این‌ نوع‌ معرفت‌ یا ابزارهایی‌ مانند تقوا، مجاهده، اخلاص، ایمان، عمل‌ صالح‌ و عمل‌ به‌ علم‌ است‌ و در نهایت، عوامل‌ انسداد معرفت‌ شهودی‌ و عرفانی‌ نیز بررسی‌ و بازنگری‌ شده‌ است.