آشنایی با دستگاه و کاربردهای طیف‌سنجی مادون قرمز

به طور کلی دستگاه های مادون قرمز را می توان به دو دسته تقسیم بندی نمود:

اولین و پر کاربردترین نوع، دستگاه های تبدیل فوریه یا FT-IR هستند که قادرند کل محدوده طیفی را با استفاده از سیستم تداخل سنج (Interferometer) به طور همزمان به نمونه تابانده و سپس آن را تجزیه و تحلیل نمایند.

مابقی دستگاه ها در گروه دوم قرار می گیرند که از جمله مهمترین آنها می توان به دستگاه های تک پرتویی با تکفامساز (Monochromator) و همچنین دستگاه های پاشنده (Dispersive) اشاره کرد.

دستگاه های پاشنده که تا قبل از پیدایش دستگاه های تبدیل فوریه کاربرد گسترده ای داشتند،

از یک طراحی دو پرتویی، مانند آنچه که هنوز در دستگاه های طیف سنجی فرابنفش-مرئی استفاده می شود، بهره می بردند.

در این نوع دستگاه ها درصد عبور (T) برای هر طول موج با مقایسه نور عبور کرده از دو مسیر مختلف، که یکی از آنها به مرجع و دیگری هم نمونه می تابد، محاسبه می گردد.

از این جهت نور منبع بوسیله یک سری آینه ها به دو باریکه مختلف تقسیم شده و یکی از آنها از محفظه نمونه و دیگری هم از محفظه مربوط به مرجع عبور داده می شوند و در نهایت پس از عبور از تکفامساز به آشکارساز detector می رسند.

. در نتیجه در این نوع دستگاه ها، هر بار که نور به نمونه تابیده می شود،

فقط می توان عبور مربوط به یک طول موج را محاسبه نمود و به دست آوردن طیف یک نمونه مستلزم وقت و انرژی بسیار زیادی می باشد.