تعریف تعلیم وتربیت

پرورش استعدادهای فردی، تحکیم پایه های زندگی جمعی، گسترش آرمان های دموکراتیک و ایجاد تفاهم میان انسان های یک جامعه از طریق تعلیم و تربیت صورت می گیرد. از اینرو، تعلیم و تربیت مورد توجه همۀ جوامع بشری قرار دارد. متفکران، پژوهشگران، نویسندگان و روشنفکران همه در مورد تعلیم و تربیت اندیشیده اند و هر کدام از روی دانش و تجربه های خود در بارۀ ماهیت و نقش آن در زندگی سخن گفته اند. دونالد باتلر، در کتاب معروف چهار مکتب فلسفه و جنبۀ اجرایی آنها در تعلیم و تربیت چنین می گوید: “تعلیم و تربیت، فعالیت یا کوششی است که افراد مسن تر اجتماع انسانی، یا آنهایی که بیشتر رشد کرده اند، برای بالندگی افراد جوان و کم رشد تر انجام میدهند و ازاین راه به پیشرفت زندگی انسان کمک میکنند.”

تعلیم و تربیت، عبارت است از فراهم آوردن زمینه ها و عوامل به فعلیت رساندن یاشکوفا ساختن شخص در جهت رشد و تکامل اختیاری او به سوی هدف های مطلوب وبر اساس برنامه ای سنجیده شده .(۱)

با توجه به این که در مورد تعریف تعلیم و تربیت گذشته از تعریف یاد شده،نظریه های گوناگونى ارائه شده است، جهت آشنایى بیشتر خوانندگان، تعریف آن را اززبان چند صاحب نظر این علم (یا فن) بیان مى داریم.بدیهى است که این صاحبنظران باتو جه به دیدگاه خاص خود به تعریف موضوع پرداخته اند:

۱-افلاطون (۴۲۷- ۳۴۶ ق. م)گوید: تعلیم و تربیت عبارت است از کشف استعدادهای طبیعى و شکوفا ساختن آنها.(۲)

۲-ارسطو (۳۸۴- ۳۲۲ ق. م)گوید:تعلیم و تربیت مجموعه اى از اعمال است که به وسیله خانواده یا دولت برای ایجاد فضایل اخلاقى و مدنى در افراد صورت مى گیرد.(۳)