تحقیق در رابطه با تاریخ ادبیات کودک در ایران

پرداختن به ادبیات کودک، بحث بر سر چگونگى تعریف این مقوله ادبى و بررسى سیر تحولى

آن در دوران مدرنیته، موضوعى دقیق و تازه بود. براى اولین بار مورخى فرانسوى ب

ه نام فیلیپ آریز درباره مفهوم دوران کودکى به شکلى تازه اندیشید و از این طریق

به آن چه کودکان را از بزرگسالان جدا مى کند، پى برد. برخى از پژوهشگران معتقدند:

«پیش از دوران مدرنیته و پیدایش جامعه صنعتى و گسترش جامعه سرمایه دارى ا

دبیات کودک به عنوان یک مفهوم مستقل و مدون وجود نداشت»۱ و همچنین بر این باورند که گرچه ادبیات کودک به طور ناگهانى و بدون هیچ ریشه

و پیشینه اى پس از پیدایش جامعه صنعتى و مدرنیته سر بر نیاورده، اما آنچه به عنوان ادبیات کودک در

این دوران شکل گرفته با آن چه در دوران باستان یا قرون وسطى وجود داشته از هر نظر متفاوت است

و برخى دیگر به طور کلى براى ادبیات کودک در طول تاریخ پیشینه اى کهن قائل اند و ریشه هاى آن را در آثار متعددى که شاید

تا به حال در زمره آثار صرف ادبى گنجانده مى شده است، پى مى گیرند. چالش این نظرات چندى است که مى تواند تعریف و پیشینه

دقیق ترى را از این مقوله به دست دهد.از سوى دیگر نوع نگاه مولف آثار کودکان همواره مورد نقد بوده است. این نیز از جمله مواردى است

که نظرات متفاوتى به دست داده و موجب دلالت بسیارى شده است،