بمب‌های شیشه‌ای، رویکردی از آخرین فصل پروتکل‌های صهیون

تحلیل و بررسی بنیان‌های تفکر صهیونیزم و مظلوم‌نمایی جهانی این مکتب

ریشه کهنی به قدمت تاریخ یهود دارد. از سرقت نمایه‌های ادبی دیگر ادیان گرفته تا جعل تاریخ و اسطوره‌سازی.
اما نقطه عطف این پروسه کهن را می‌توان اجلاس «بال» سوئیس یا

اولین کنگره صهیونیزم در سال ۱۸۹۷ قلمداد کرد، چرا که از این پس هویت‌سازی

صهیونیزم با شدت در دستور کار پروتکل‌ها قرار گرفت و برای نیل به این هدف

استراتژی صهیونیستی: (هدف، وسیله را توجیه می‌کند) دست آنها را برای استفاده از هر ابزاری باز گذاشت.
با اندک تأملی بر ساختار اجرایی و سیستم مدیریتی رسانه‌های جمعی جهان در یک قرن گذشته و مشخصاً رسانه‌های تصویری از دهه ۵۰ میلادی می‌توان دریافت که هویت سازی صهیونیزم به اشکال مختلف توسط آنها رهگیری می‌شده است.
در این راستا، نگارنده پس از تبیین امپریالیسم رسانه‌ای و بررسی تحولات غول‌های

رسانه‌ای جهان در مقاله (سرزمین‌هایی با مرزهای شیشه‌ای)، در این مقال به تحلیل تولیدات این رسانه‌های عظیم تحت مدیریت صهیونیسم جهانی و جهت‌دهی افکار عمومی توسط آنها می‌پردازد، پروسه‌ای که برای آن دو فاز اصلی می‌توان ترسیم کرد.