در گذشته وضع تحصیلات و ورود به بازار کار و به دست گرفتن مشاغل مخصوصاً

برای دختران به صورت امروزی نبود و دختران تحصیل کرده و فارغ التحصیل دانشگاهها

درصد پایینی از کل دانشجویان را به خود اختصاص می دادند، چون معمولاً در سنین

۱۸ تا ۲۲ سالگی ازدواج می کردند و کمتر فرصتی برای ادامه تحصیل پیدا می نمودند

در صورتی که امروزه بیشتر از ۵۰ درصد از ظرفیت قبول شدگان و فارغ التحصیلان دانشگاهها را دختران تشکیل می دهند.

بنابراین سیستم تحصیلی و نظام شغلی خود مانعی برای ازدواجهای جوانان است.

پسران پس از اتمام تحصیلات عالی معمولاً باید مدتی را برای انجام خدمت وظیفه

( سربازی ) بگذرانند و پس از آن هم در جستجوی شغل و کار باشند تا بتوانند پس

از ازدواج زندگی آینده خود را تأمین نمایند و دختران هم پس از اتمام تحصیل به فکر شغلی باشند

که گذشته از درآمد زائی، راحت و سبک باشد تا بتوانند هم به خانه داری پرداخته و هم مشغول به کار باشد.

مقاله دارای مقدمه،نتیجه گیری و فهرست منابع میباشد. و دارای ۴۰صفحه کامل است.